Książki, w których chciałabym spędzić święta

Święta już za dwa dni, a ja dalej nie do końca czuję tę magię świąt. Dlatego postanowiłam udać się w świąteczną podróż do świata książek. A do jakich miejsc się wybrałam? Poniżej przedstawiam Wam listę miejsc do których przeniosła mnie wyobraźnia.

Na początku postanowiłam odwiedzić Poznań, a dokładnie kamienicę przy ulicy Roosevelta 5, gdzie mieszka moja ukochana i niezastąpiona rodziny Borejków. Ich dom jest zawsze pełen ciepła, radości i miłości. Czytając jakąkolwiek część Jeżycjady zawsze czuję, w moim pokoju, ten cudowny klimat, jaki panuje wśród rodziny Borejków. Każdy z nich jest niezastąpiony i wizyta przy ich stole była naprawdę wyjątkowa. Od razu w serduszku robi się cieplej i zaczynam czuć święta!

Narnia, moja najukochańsza magiczna kraina, od zawsze! Potrzebuję śniegu, duuużo śniegu i to w trybie now! Jako osoba pełna sprzeczności, kocham śnieg i nienawidzę go jednocześnie. Kocham patrzeć na tę wszechstronną biel za oknem i nie wyobrażam sobie po prostu pójścia na Pasterkę przez ulicę na której nie ma ani jednej zaspy. Już roraty jakoś przebolałam, zresztą byłam na nich tylko kilka razy, ale Pasterki to ja nie przeżyję. A poza tym święta u babci bez wygłupów z kuzynami na śniegu? Co to, to nie. Muszę przynajmniej sobie wyobrazić te delikatne płatki na mojej twarzy, wskoczyć w zaspę i zrobić wielkiego aniołka. Od razu zrobiło mi się troszkę zimniej, ale za to w serduszku cieplej. Pięknie!

Pamiętacie święta w Bullerbyn? Jejku, to był chyba mój ulubiony fragment tej wspaniałej książki! Już w dzieciństwie często zawierałam zawierałam przyjaźnie z książkowymi bohaterami i właśnie dzieciaki z Bullerbyn byli moimi pierwszymi przyjaciółmi! Zawsze wyobrażałam sobie, że razem z Lisą, Brittą, Anną, Lassem, Bossem i Ollem. A teraz, przy okazji, powróciłam do czasów dzieciństwa i przypomniałam sobie te moje oczekiwanie na święta, tę moją słodką naiwność i radość z małych rzeczy.

Postanowiłam przypomnieć sobie też bajkę o dziewczynce z zapałkami. Zawsze była to obowiązkowa świąteczna opowieść, która wywoływała u mnie miliony łez. Nie mogłam pojąć tej niesprawiedliwości i często wyobrażałam sobie, że spotykam tę biedaczkę i oddaję jej moją kurteczkę oraz dzielę się z nią jedzeniem. Historia, wprawdzie, jest bardzo smutna, ale ją uwielbiam. Przypomniała mi o moich świętach w dzieciństwie i przyniosła kolejną porcję magii do mojego pokoju.








A na koniec najlepsze! Najcudowniejsze święta w Harrym Potterze! Czy Wielka Sala nie wygląda wspaniale? Na samą myśl o świętach w Hogwarcie chce mi się śpiewać i tańczyć! Ale to nie jedyne miejsce, w świecie Harry'ego Pottera, w którym chciałabym spędzić święta. Oczywiście, oddam wszystko za wigilię w Norze, z najcudowniejszymi na świecie Weasley'ami! Po prostu kocham z całego serduszka święta w Harrym Potterze. Rowling opisuje je po prostu na szóstkę z plusem - zarówno te w Norze i w Hogwarcie, jak i w Dolinie Godryka.


I poczułam święta, choć troszkę! Jutro robię napad na bibliotekę, aby mieć co czytać w tym cudownym i magicznym okresie. Jutro jeszcze pojawi się specjalny świąteczny post, dlatego nie będę Wam składać dzisiaj życzeń. Póki co, miłego wieczorku i kolorowych snów! Niech los Wam zawsze sprzyja ♥