032. BAŚNIARZ

Tytuł: Baśniarz

Autor:  Antonia Michaelis

Ilość stron: 400

Wydawnictwo: Dreams

Kategoria: literatura młodzieżowa

"Baśniarzu, dokąd żegluje ten statek, na którego pokładzie się znajdujemy? Dokąd prowadzi twoja baśń? Kto płynie czarnym statkiem? Czy poleje się jeszcze więcej krwi?"

Anna to zwykła dziewczyna, która przygotowuje się do matury. Otula ją bańka mydlana, w której jest zamknięta ze swoim fletem i planami. Przez tą bańkę wydaje się zamknięta na wszystko, co dzieje się na zewnątrz. Ale znalazł się ktoś, kto rozbił ją na tysiąc kawałków. Tym kimś był Baśniarz, którego żadna bańka mydlana nie otaczała... 

Zaczyna się od lalki. Szmacianej, niepozornej, znalezionej w szkole przez Annę. Okazuje się, że zguba

należy do siostry Abla Tannateka - „polskiego handlarza pasmanterii”. Chłopak intryguje i ciekawi Annę, która nie sądzi, że pod maską ponurego handlarza narkotyków może kryć się twarz wrażliwego, łagodnego baśniarza. Ten mroczny, pozostający na uboczu chłopak snuje niezwykłą opowieść, którą trudno zapomnieć... tym bardziej, że fantazja w pewnych momentami zaczyna zbiegać się z rzeczywistością... 

"Ale za słowami czyhała ciemność, ciemność jaka panuje we wszystkich baśniach. Dopiero później, dużo później, zbyt późno zrozumie, że ta baśń była śmiertelnie niebezpieczna".

Siedzę i gapię się na pustą białą kartkę, próbując wyrazić, co czuję do tej książki. Chciałabym tyle napisać, lecz mam pustkę w głowie. Myślę, że wszystkie słowa świata to za mało, żeby to opisać. Nie wiem, jak namówić Was do przeczytania tej książki. Chociaż, nie. Cofnij. To zdania powinno brzmieć tak: „nie wiem, jak namówić Was do przeżycia tej książki.” Tak, teraz jest dobrze. 

Baśniarz to nie żaden zwykły wyciskacz łez. Nie jest to też love story z happy endem. To nie cukierkowa, przesłodzona historia dla grzecznych dziewczynek. Baśniarz jest książką o życiu. O brutalnym, ciężkim życiu, gdzie zima nigdy się nie kończy. Pokazuje, że wybaczyć można absolutnie wszystko. A przede wszystkim jest opowieścią o miłości brata do młodszej siostry i ochronie malutkiej Michi przed całym złem na świecie. Książka jest przepełniona realizmem i trudami codzienności. Czasami my, ludzie żyjący w bańkach mydlanych, nie dostrzegamy.

Gdy skończyłam czytać, czułam się jakbym nie wróciła do rzeczywistości w całości. Jakbym zostawiła część siebie w tej historii. Baśniarz mnie roztrzaskał na tysiąc kawałków, tak jak Abel roztrzaskał tą bańkę mydlaną, w której żyła Anna. Książka nie do końca złapała mnie za serce. Ona złapała mnie za duszę. A właściwie zrobił to Abel Tannatek. 

" - Co ci leży na sercu?

- Nic - odpowiedziała i po chwili dodała: - Świat. (...)

- Tak - odparł Magnus. - Tak wyglądasz, jakby świat leżał ci na sercu".

Te dziesięć gwiazdek to zdecydowanie za mało, żeby ocenić tę książkę. Myślę, że całe niebo gwiazd nie wystarczy. Ta historia nie daje o sobie zapomnieć, powoduje całkowite oderwanie od rzeczywistości i pochłania nasze myśli. Te wszystkie słowa to dalej za mało, żeby opisać ę książkę. Wsiadłam na statek Małej Królowej i teraz trudno mi go opuścić, mimo że podróż już się skończyła... 

Przed przeczytaniem radę się zastanowić, czy macie siłę na tę historię. Polecam też zaopatrzyć się w paczkę(albo i kilka) chusteczek. CZYTACIE NA WŁASNĄ ODPOWIEDZIALNOŚĆ! 

" - Młoda damo, czy mogę służyć chusteczką. Pani płacze.

- Och, rzeczywiście. Widzi pan, a ja myślałam, że się śmieję. Jak bardzo można się pomylić".